Een keer was ik nog heel klein - zat mijn moeder te bidden. Het was tijdens de Ramaddan. Terwijl mijn moeder zat te bidden liep ik naar de keuken. Ik zag een open potje meel. Ik ging erop af. Ik at een stukje meel. Mijn moeder zag me eten. Ze ging lachen, ik at nog meer. Toen ze klaar was met bidden, ruimde ze het op.

Ik was in Turkije met me ouders. We waren thuis en me moeder hoorde van haar vriendin dat haar man een ring voor haar had gekocht. Me moeder werd boos en jaloers op haar vriendin. Ze ging naar me vader en zei: “Ik wil ook een ring.” Ze hadden een kleine ruzie en toen is me vader weg gegaan. Hij kwam in de middag met een ring en gaf het aan me moeder. Maar me moeder werd boos: “Dat was vast te duur! Nou maak jij het geld op!!!!” pfff….

Het was een koude dag in de herfst
we gingen buiten heel laat buiten
met een paar vrienden
en met me moeder.

Mijn moeder was aan het praten
en ik wou wat vragen
en toen gooide mijn moeder een fles
van glas
op me gezicht

en toen ging me wang helemaal bloeden
toen moest ik naar de eerste hulp
en mijn tante was er ook bij.

Maar mijn moeder
ze mocht niet mee
omdat je je kind niet mag slaan
als ze klein is
ik was toen 7 jaar
daarom

en toen ging ik naar de eerste hulp
met me tante
en we gingen naar binnen

zei de dokter
hoe is het gebeurt
maar ik loog tegen de dokter
want anders zouden ze mij
van me moeder afpakken.

Daarom zij ik
dat ik van de stoep ging
en viel
en toen moest de dokter
het naaien
omdat het open was

Maar daarna
omdat ik het goed deed
kreeg ik een stuiterbal.
En het ging heel goed.

Ik was met mijn moeder en mijn broertjes thuis in de keuken. Mijn moeder maakte pannenkoeken. Toen ging ik zelf pannenkoeken maken. Toen ik de pannenkoek in de lucht gooide plakte de pannenkoek vast aan het plafond. Mijn moeder werd boos.

- Waar is die pannenkoek?
- Kijk naar boven! zei ik.

Toen viel de pannenkoek op haar hoofd. Ik was heel blij!

Ik ging naar de kapper
en ik dee een streep op me kop  
me vader vond het mooi
en me broer ook
me moeder vond het lelijk
maar ik vond het mooi
toen kreeg ik straf
toen was de week voorbij.

Op een dag was mijn moeder aan het koken. Ze heeft ook zwart krulend haar. Ik, mijn vader en mijn twee zusjes waren bezig in de kamer. We eten altijd met zijn allen.
Mijn moeder zocht een beetje kruiden voor in de pompoensoep. Zij vond een potje waar een plaatje van kruiden opstond. Mijn moeder gooide de inhoud van het potje in de pompoensoep. Nu was de pompoensoep klaar.
Mijn moeder riep dat we gingen eten. We zaten aan tafel en mijn moeder bracht de pompoensoep. Ik nam een hap. Ik vond hem heel pittig. De rest had nog geen pompoensoep. Ze zeiden: “Stel je niet zo aan…joh!” Ze namen ook een hap en toen zeiden ze: “Het is inderdaad heel scherp.” We deden er heel veel kwark bij. De pompoensoep was nu wel te eten. Mam zei dat ze misschien te veel kruiden in had gedaan.

Ik was jarig en ik kreeg geld van familie en vrienden,  heel veel geld. Ik was aan het sparen. En het was een week later, toen we in noord gingen winkelen, stopte ik me geld in een plastic tas. En toen we weer thuis waren zei mijn moeder “ga slapen, het is al laat”. Terwilj ik dat deed, pakte mijn moeder de plastic tas en haalde de spullen er uit - behalve mijn portemonee - en gooide de tas in de prullenbak. En zo was mijn geld weg. Ik werd boos en mijn moeder zij “ik geef het wel weer terug”.  Toen was ik weer blij.

Ik ging naar de dierentuin met mijn moeder en mijn oma. De lama spuugde op oma en maakte haar vies en toen ging ze stinken en toen zei opa “je stinkt” en toen ging ze naar huis om te douchen en toen ging ze weer naar de dierentuin.

Toen ik 8 jaar was, ging ik met m’n moeder en m’n broertje naar Vietnam. Het was zomervakantie. Over 2 dagen waren we in Vietnam. Onze familie haald ons op met de auto. Over 4 uur waren we thuis bij m’n oma. Omdat we onze familie niet zo vaak zien gaf m’n oma als geschenk 2 schattige kleine puppy’s. 1 mannetje en 1 vrouwtje. M’n broertje kreeg het mannetje en ik het vrouwtje. Op een morgen ging ik met m’n tante en m’n moeder naar de markt. Niet met een fiets, niet lopend maar met een motor. In Vietnam mogen wel 4 personen op de motor. Dus ging m’n tante rijden en ik en m’n moeder achterop. Toen we op de markt waren wist ik niet dat ze zelfs LEVENDE dieren verkopen zoals: varkens, kippen, eenden, vissen, krabben, garnalen. Maar sommige zijn al geslacht. Toen ik langs een mevrouw liep die levende vissen verkocht, ontsnapte een grote vis uit de mand. De vis viel op de grond en probeerde weg te glibberen dus pakte ik hem op, maar dan ondersteboven. Toen ik de vis oppakte en te dicht bij m’n gezicht hield, sloeg de vis met z’n start recht op m’n neus. Ik stopte de vis snel terug in de mand.

Het was in de avond… Ik, mijn broer, vader en moeder lagen te slapen maar toen hoorde ik een geluid. Ik ging op om te kijken wat het was. Ik zag opeens iets snel rennen. Ik schrok en ging naar mijn moeder toe, want altijd als ik bang ben kom ik naast mijn vader en moeder slapen, dat vind ik fijn. Ik was ongeveer 5 min. bij mijn ouders toen ik weer zo’n geluid hoorde. Ik was bang en ging onder de dekens liggen. Ik hoorde iets in de keuken maar durfde niet te gaan kijken want het was daar zo donker! Toen ging ik mijn moeder wakker maken om haar te vertellen over wat ik hoorde en om te vragen of ze wou kijken. Mijn moeder keek in de woonkamer, slaapkamer, keuken... Weer niks dus moest ik in mijn eigen bed slapen. Toen hoorde ik opeens weer het geluid en ging gillen. Mijn moeder kwam.

-Wat is er?
-Ik hoorde het weer.
-Maar wat?
-Weet ik niet…

Toen voelde mijn moeder iets op haar voet en ging heel hard gillen. Ze sprong op het bed van mijn broer.

-Het is een muis! gilde ik. Mijn moeder ging lachen.

-Dit wil ik nooit meer meemaken!

Toen gingen we weer slapen.

We waren op weg naar het ziekenhuis. Mijn onhandige vader raakte de weg kwijt. Op 28 september 2003 werd ik geboren. Mijn moeder was heel blij. Totdat ze horden dat ik downsyndroom kon hebben. “80% van de 100” zeiden de dokters. Downsyndroom is een soort handicap, ze dachten dat ik dat had omdat ik vaak (steeds) mijn tong uit stook, en wijde teentjes aan mijn voeten had. Mijn moeder was echt geschokt. 4 dagen lang moesten we in het ziekenhuis blijven. Ze onderzochten mij en namen ook bloed van mij af. Ik moest huilen, en bij mijn moeder rolden er ook al tranen van haar wangen af. Uiteindelijk mochten we weg. Woensdag mochten we dus weg en donderdag zouden we gebeld worden of ik echt downsyndroom zou hebben. Mijn moeder sliep niet, at niets. Daardoor was er ook niet genoeg borstvoeding. Uiteindelijk viel mijn moeder in slaap. Mijn grootmoeder uit Frankrijk was er ook. Toen werden we gebeld. Mijn oma nam op. Maar ze begreep geen NL dus werd er FR tegen haar gepraat. Ik had geen downsyndroom! Mijn oma en moeder waren zo blij! Ze sprongen van vreugde en gaven me dikke kusjes zoals een tante dat doet.

Vorige jaar in de winter had mijn moeder met een tondeuse mijn haar geschoren. Toen de helft weg was geschoren ging hij stuk dus moest ik wachten op mijn oom die ook een tondeuse had. Toen mijn oom er was, was hij de tondeuse thuis vergeten… Hij ging heen en weer. Toen mijn haar geschoren was (helemaal) voelde ik me best wel stoer.

Toen ik nog 2 1/2 à 3 jaar was ging ik met mijn moeder naar de kinderboerderij. Toen wij der waren bleef mijn moeder op een bankje zitten. Ik wou toen naar de geiten en ging der naartoe. Maar omdat de geiten enge hoorns hebben ging ik huilen en rende ik weg. Toen ik achter me keek zag ik de geit achter me aan rennen, ik maakte het hek open en ging weg. Ik wou nooit meer naar de kinderboerderij!